Vrijdagmiddag 10 december is toch nog onverwacht van ons heengegaan Bé Schipper.
Bé, die de afgelopen jaren kampte met een teruglopende gezondheid, was jarenlang betrokken bij alles wat zich binnen de Zwart-Wit familie afspeelde. Als speler was hij waardevol, vooral door zijn tomeloze inzet. Na de jeugd speelde hij vooral zijn wedstrijden in het 2e elftal, waarvan hij jarenlang een stuwende kracht was. Als beloning hiervoor mocht hij in het seizoen 1970/1971 acteren in de hoofdmacht als voorstopper en mocht op 4 april 1971 in Oude Pekela, na een 2-3 overwinning op Noordster, het kampioenschap van vv Muntendam in de 2e klasse B vieren.
Vol trots vertelde hij jarenlang nog over dat voetbalseizoen. In het 2e team voelde hij zich echter het meeste thuis, want na zijn hartoperatie in 1976, waarbij hij een nieuwe hartklep kreeg, werd hij elftalleider van het 2e elftal. Het 2e elftal deed destijds weinig onder voor het 1e team, daar zij op het hoogste niveau speelden tegen o.a. Sneek, Alcides, Germanicus enz. Hij haalde zelfs spelers uit bed als ze vroeg moesten vertrekken. Als er iets moest gebeuren binnen de club, dan was Bé daar om vele leden op te trommelen om mee te doen en dat was tevens zijn grote kracht, het mobiliseren van de leden. Ook trad hij toe tot het bestuur en bleef mee aan het roer. Zelfs toen bijna het complete bestuur aftrad in 1998. Toen hij in 2007 door de toenmalige voorzitter Ko Boddema opnieuw werd gevraagd om zitting te nemen in het bestuur, zei hij opnieuw ja en bleef hij tot het seizoen 2012/2013, het jaar waarin Muntendam promoveerde naar de 2e Klasse. In deze periode maakte hij zich sterk voor een nieuwe fietsenstalling op het terrein van vv Muntendam, daar hij zich enorm stoorde aan het feit dat de fietsen her en der op het terrein stonden. Het werd een compleet fietsenplein, dat dan ook de naam kreeg van het Bé Schipper plein.
Voor al zijn verdiensten binnen de vv Muntendam, werd Bé onderscheiden door de KNVB met de zilveren speld en werd hij benoemd tot Lid van Verdienste van de vv Muntendam.Door afnemende mate van zijn gezondheid, was hij nog sporadisch op het sportpark te vinden, waar zijn kleinzoon Martijn het inmiddels tot het 1e zondagteam heeft gebracht. Hij was liever thuis bij zijn postduiven en de TV om naar zijn favoriete AJAX te kijken.
Na opnieuw wat bezoeken aan het ziekenhuis, werd hij samen met echtgenote Tinie ook nog eens besmet met het coronavirus en een paar dagen later werden beiden opgenomen in het OZG in Scheemda. Dit werd Bé zijn Waterloo, want een herstel zat er voor hem niet meer in en kreeg hij daar op zijn 82-jarige leeftijd zijn laatste klap van de Covid-19 toegediend.
Wij wensen Tinie, kinderen-en kleinkinderen veel sterkte dit groot verlies te verwerken. Bedankt Bé voor alles wat je voor de vv Muntendam hebt gedaan en betekend. Rust zacht.